Galwanizerskie grzałki zanurzeniowe Nuega o dużej i małej mocy

Moc elektrycznej grzałki zanurzeniowej na podgrzanie kąpieli galwanicznej zależy od kilku czynników:

  • objętości cieczy (V),
  • różnicy temperatur (DT),
  • strat ciepła (fs): kształt wanny, izolacja, pokrywa,
  • czasu podgrzewania (t),
  • rodzaju cieczy (fm).

Na podgrzanie kąpieli potrzeba więcej energii niż tylko do utrzymywania jej w stałej temperaturze. Wzór na obliczenie moc potrzebnej na podgrzanie kąpieli:

Moc na podgrzanie P [kW] = V [L] x DT [K] x fs / t [h] / fm

Przykład:
200 L wody trzeba ogrzać o 42 K (od 18 do 60°C) przy stratach 30% w czasie 5 h

P = 200 L x 42 K x 1,43 / 5 h / 857 = 2,8 kW

Moc na ogrzewanie ciągłe zależy od rodzaju procesu, zwykle jednak głównie od strat ciepła, m.in. wynikających z wprowadzania zimnych detali i uzupełniania wody w kąpieli galwanicznej.

Określając moc grzałek należy pamiętać o dopuszczalnym obciążeniu powierzchni grzewczej (W/cm2). Im mniejsze obciążenie tym trwalsza grzałka i mniej niekorzystnych zjawisk na jej powierzchni.

Wzór na obliczenie obciążenia powierzchni grzałki:

O [W/cm2] = P [W] / L [mm] / Ø [mm] x 31,8

Przykład:
grzałka 2000 W, długość ogrzewana 450 mm, Ø rury 51 mm

O = 2000 W / 450 mm / 51 mm x 31,8 = 2,8 W/cm2

Masz pytania dotyczące określenia odpowiedniej mocy grzałki zanurzeniowej Nüga? Skorzystaj z wiedzy eksperta.

ZAPYTAJ EXPERTA